لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 17
در افسانه ها و در متن کتاب مقدس در داستان آدم و حوا آمده است که انسان بدون اجازه غذای محبوب الهه ها یعنی سیب را می خورد. برخی از اسطوره شناسان و متخصصان متون مقدس می گویند که انجیر میوه ممنوعه ای بود که باعث رانده شدن آدم و حوا از بهشت شد و نه سیب.
میوه چیست؟
بسیاری از گیاهان برای پراکنش بذرهایشان، روش بسیار بدیعی را خلق کرده اند که همان تولید میوه است. تقریبا برای گیاه بی معنی و نیز بی فایده است که تمام بذرهایش را درست زیر پاهایش بریزد چه در این صورت تمام نهال ها مجبور خواهند بود بر سر آب و مواد غذایی با یکدیگر و نیز والدشان رقابت کنند.
از این رو گیاهان طی تکامل مکانیسم های گوناگونی به وجود آورده اند تا بذرهایشان را تا دوردست ترین نقاط بپراکنند. برخی گیاهان مانند افرای چناری میوه خشک خاردار یا چرمی دارند که عمدتا توسط باد پراکنده می شوند. بعضی نیز مانند باباآدم میوه های تیغ داری دارند که به پشم حیوانات یا لباس های ما می چسبند و بدین ترتیب جابه جا می شوند. اما میوه هایی که در این جا مورد نظر ما است میوه های آبدار و گوشتی هستند که ما و حیوانات با علاقه فراوان آنها را می خوریم.
همچنان که بذرها کم کم به بلوغ می رسند، تخمدان ها و گاهی وقت ها نهنج هایی که بذرها را در میان گرفته اند، متورم شده و رفته رفته آبدار، گوشتی و در مواردی شیرین می شوند. بذرهایی که درون میوه اند معمولا پوشش خارجی سفت و محکمی دارند که خورده نمی شوند البته این بیشتر در مورد میوه هایی که بذرهای بزرگ دارند صدق می کند مانند آلو، آلوچه، هلو و میوه هایی از این دست. حیوانات معمولا این جور میوه ها را با خود می برند و پس از خوردن میوه بذر آن را در جایی دورتر از گیاه والد روی زمین می اندازند اما میوه هایی که بذرهای کوچک دارند، احتمالا درسته خورده می شوند در این صورت بذرها بدون اینکه آسیبی ببینند از طریق مدفوع در جایی دورتر از گیاه والد رها می شوند. معمولا مزه میوه پیش از رسیده شدن بذرها خیلی بد است به همین خاطر بعید است تا پیش از آنکه بذر به بلوغ برسد و آماده جوانه زدن شود، میوه خورده شود. از این رو بذر و میوه دقیقا همزمان رسیده می شوند تا سرمایه گذاری گیاه برای میوه بی جهت هدر نرود. ارتباط گیاه با جانورانی که از میوه ها می خورند کاملا دوطرفه است. گیاه یک وعده غذای خوب تقدیم می کند و در عوض انتظار دارد بذرش به اطراف پراکنده شود.
بی چشمداشت از این بابت که ما بذرهایشان را به اطراف نمی پراکنیم و در عوض آنها را روانه سطل آشغال می کنیم و امکان جوانه زدن را از آنها می گیریم. تمدن و اهلی سازی گیاهان باعث شده است ما بر خلاف نیاکانمان بتوانیم به راحتی به میوه هایی که متعلق به اقلیم های دیگر غیر از محیط زندگی مان هستند، دسترسی داشته باشیم. از طریق انتخاب مصنوعی گیاه را وادار به تولید میوه های بی دانه ساخته ایم و این کاری است که در طبیعت برای هیچ گیاهی توجیه ندارد. با ایجاد محیط های کشت مصنوعی می توانیم در تمام طول سال به میوه هایی که مخصوص یک فصل اند، دسترسی پیدا کنیم. درختان میوه اصلاح شده در عوض شرایطی که ما برایشان فراهم آورده ایم میوه های آبدار، خوش طعم، مملو از قندهای طبیعی، ترکیبات معطر ویتامین ها و مواد معدنی و سایر ترکیبات غذایی را در اختیار ما قرار می دهند. میوه ها از جمله خوشمزه ترین مواد غذایی روی زمین اند. اکثریت آنها سبک و آسان هضم هستند و یک غذای حاضری طبیعی به حساب می آیند و نیاز به فرآوری و آماده سازی ندارند، به جز شمار اندکی از میوه ها مانند زیتون.
ارزش غذایی میوه
بیشتر میوه ها به راحتی هضم می شوند زیرا مواد غذایی آنها به شکل قند ذخیره شده اند، میوه های نارس اما به خاطر داشتن مقادیر زیادی نشاسته و اسیدهای معدنی علاوه بر تلخ و بدمزه بودن، سخت هضم هم هستند. این ترکیبات تنها پس از رسیده شدن به انواع قندها تبدیل می شوند. اکثر میوه ها فاقد چربی یا روغن اند اما برخی میوه ها مانند زیتون و آووکادو نوعی میوه گلابی شکل و بزرگ با هسته ای به ضخامت ۳ تا ۴ سانتی متر مملو از روغن اند. به همین ترتیب بیشتر میوه ها هیچ پروتئینی ندارند. پروتئین و چربی معمولا در هسته یا بذر آنها ذخیره می شود که خوردنی نیستند، به همین خاطر میوه غذای کامل به حساب نمی آید و رژیم های غذایی که منحصرا از میوه باشند به هیچ وجه توصیه نمی شوند. البته میوه های سته توت مانند دارای مقادیری پروتئین، چربی و ترکیبات معدنی هستند. اکثریت میوه ها اندکی کلیسم و منیزیم دارند که برای سلامتی دندان ها و استخوان ها بسیار ضروری اند. عنصر روی نیز که برای عملکرد صحیح سیستم ایمنی، طراوت پوست، بهبود زخم ها و عملکرد مغز و اندام های تولیدمثلی بسیار حیاتی است به مقدار بسیار کمی در میوه ها وجود دارد.
البته برخی نیز معتقدند که ایراداتی از این دست به میوه ها وارد نیست زیرا بدن ما به مقادیر کمی از این مواد نیاز دارد و اضافی آنها جذب نمی شود.
بهترین شیوه استفاده از میوه خوردن میوه های تازه، رسیده و خام است. اکثر میوه ها نیازی به پختن ندارند مگر اینکه کسی بخواهد مقادیر زیادی از آنها را به شکل مربا یا کمپوت نگهداری کند. بهتر است که میوه های پخته شده سهم عمده ای در رژیم غذایی نداشته باشند زیرا میوه تازه و نپخته هم سالم تر است و هم اینکه در رفع گرسنگی مفیدتر است.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق کامل درمورد آدم و حوا
