مقالات علوم سیاسی با فرمت pdf صفحات 46
مقدمه
سرکوب دولتی اقلیت های قومی ایران، که خواهان شناسایی حقوق سیاسی و فرهنگی بیشتر
خود بوده اند، در سال های اخیر تشدید شده است. با استقرار نیروهای نظامی خارجی بالقوه
متخاصم در کشورهای همسایه ایران در شرق و غرب، مقامات کشور نسبت به جوامع اقلیت،
که بسیاری از آنان همانند آذربایجانی ها، کردها، عر بها و بلوچ ها در مناطق مرزی متمرکز
شده اند، حساسیت بیشتری پیدا کرد هاند. در برخی از این مناطق، گروههای مسلحی فعالند که
بعضا مرتکب تعدیات حقوق بشری میشوند.
به طور خاص، یک گروه مسلح بلوچ به نام جند الله که به جنبش مقاومت مردم ایران نیز
معروف است، از سال 2005 به چندین حمله و از جمله حملت مسلحانه )گاه مرگبار( علیه
مسئولن و اعضای نیروهای امنیتی، گروگان گیری و کشتن گروگا نها دست زده است. حملت
دیگری علیه افراد غیر نظامی از سوی مقامات به جندالله نسبت داده شده، ولی جندالله
مسئولیت آن ها را تکذیب کرده است. در پاسخ، نیروهای امنیتی ایران به دستگیری افراد
گرفت هاند، که برخی از » اعتراف « مظنون به ستیزه گری پرداخت هاند و با کاربرد شکنجه از آنان
این اعترافات در تلویزیون نشان داده شده است، و به قتلهای غیر قانونی دست زد هاند.
روی ههای قضایی جدیدی اتخاذ شده که حق برخورداری از یک محاکمه عادلنه را بیشتر تضعیف
کرده است، و کاربرد مجازات اعدام، با افزایش شدید تعداد اعدام های بلوچ ها، شدت یافته
است.
عفو بی نالملل حملت گروه های مسلح که عامدا افراد غیر نظامی را هدف قرار می دهند، و
هم چنین گروگان گیری، حملت بیملحظه و سایر خشونتها را در هر شرایطی محکوم می کند.
این سازمان خواهان آن است که عدالت در باره کسانی که مرتکب این تعدیات می شوند از
طریق محاکمههای عادلنه و بدون کاربرد مجازات اعدام، اجرا شود.
عفو بی نالملل هم چنین از حکومت ها می خواهد که تجاوز به حقوق بشر را با تجاوز های بیشتر
پاسخ ندهند. حکومت ها وظیفه دارند که برای تأمین ایمنی مردم و حفظ آنان از حملت
خشون تبار اقداماتی را انجام دهند، ولی آنان باید به تعهدات خود تحت قوانین بین المللی پایبند
باشند و رو شهایی را به کار نگیرند که حقوق بشر را پایمال کند.
ایران: تعدیات حقوق بشری علیه اقلیت بلوچ