تحقیق در مورد پروژه معماری مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد 200 ص

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق در مورد پروژه معماری مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد 200 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 200 صفحه

---

 قسمتی از متن .doc : 

مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد

در ورای باغستانهای سرسبز مرکز شهر نطنز مناره ای سربفلک کشیده، و گنبدی هرمی شکل در کنار آن توجه هر تازه واردی را به سوی خود معطوف می دارد. این مناره بخشی از مجموعه بسیار نفیس مسجد جمعه و آرامگاه عالم ربانی و عارف روشن ضمیر سده هشتم هجری قمری شیخ نورالدین عبدالصمد اصفهانی نطنزی و سردر خانقاه او می باشد، که قسمتهایی از آن از دستبرد مصون نمانده و در نتیجه زینت بخش موزه های کشورهای بیگانه گردیده است.

این مجموعه که شامل شبستان هشت ضلعی گنبددار مسجد (دارای بخشهای گوناگون) – آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد – سردر خانقاه و مناره مرتفعی است به استثنای شبستان گنبددار که از بناهای دوره دیلمی است، بقیه مربوط به دوره ایلخانیان مغول می باشند که در فاصله سالهای 704 تا 725 هجری قمری بنا گردیده است.

شمال و جنوب و مغرب این مجموعه را کوچه های باریکی فرا گرفته که در سمت جنوب وسعت بیشتری پیدا کرده و به صورت میدانی کوچک درآمده است. به گفته دونالد ویلبر «ترکیب رنگهای روشن تزئینات خارجی ابنیه در مقابل درخت کهنسالی که بر آنها سایه افکنده و رنگهای مختلف کوهستان، منظره جالب توجهی بوجود آورده که شخص را به یاد نقاشیهای مینیاتور ایرانی می اندازد.

همان گونه که اشاره شد قسمتهایی از این مجموعه مورد دستبرد قرار گرفته است، و از آن جایی که از وضع نخستین آن اطلاع چندانی در دست نیست نخست دو نوشته را که مربوط به سالهای 1294 و 1316 هجری قمری و حاوی اطلاعات نسبتاً مهمی در باره این مجموعه است نقل و سپس شرح تفصیلی بناها آورده خواهد شد.

اول-در مجموعه ناصری نسخه خطی پس از آوردن شرح در باره اوضاع طبیعی و جغرافیایی قصبه نطنز از مسجد جمعه چنین یاد کرده اسن:

«از آثار قدیم مسجدی دارد شهره به مسجد جامع، در دالان مسجد مناری ساخته شده که در اغلب از شهرهای ایران چنین مناری ساخته نشده.

در مسجد دروازه ای ساخته اند (منظور سر خانقاه است) از آجر و کاشی قدیم که چنین کاشی دیده نشده و تاریخ آن هشتصد سال است و در آن مسجد محراب بیت المقدس که آن محراب از آجر کاشی است و آن مسجد و منار از بناهای شیخ عبدالصمد مرحوم است که بقعه خود مرحوم شیخ عبدالصمد در دالان مسجد پهلوی منار است. آجرهای کاشی زیاد داشت که اغلب آن را برده اند چیزی که باقی مانده است محرابی در آن بقعه است که هرگاه یکی از آجرهای آن گیر بیاید در اصفهان بیست تومان متجاوز میخرند.»

در مورد نوشته های این مورخ ناگزیر از ذکر چند نکته می باشد:

1-تاریخ دروازه (سردر خانقاه) را 800 سال نوشته و حال آنکه به سال 1294 هجری قمری 578 سال از تاریخ ساخت آن می گذشته است.

2-از محراب کاشی مسجد که به سو.ی بیت المقدس بوده یاد نموده. این محراب که به احتمال قریب به یقین در شبستان هشت ضلعی گنبددار بوده امروزه اثری از آن مشاهده نمی گردد.

3-مسجد و منار را از بناهای مرحوم شیخ عبدالصمد دانسته که سخن را بدون توجه به نوشته های موجود صرفاً به استناد گفته مردم که امروزه نیز در پاسخ پرسش از بانی بنا، همین جواب را می دهند، اظهار داشته است.

4-بسیاری از کاشیهای ازاره آرامگاه شیخ عبدالصمد قبل از سال 1294 ربوده شده و بقیه آن نیز طی سالهای بعد مورد دستبرد قرار گرفته است.

5-محراب کاشی آرامگاه شیخ عبدالصمد در سال 1294 بجای خود باقی بوده و سرقت این اثر کم نظیر مربوط به بعد از آن تاریخ است. با توجه به قیمتی که برای هر خشت آن در صد و اندی سال پیش تعیین نموده از یک طرف و جو آن زمان از نظر بی سر و سامانی مردم و گرفتاریهای بی حد و حصر آنان در اثر هرج و مرج کشور و تاخت و تاز اشرار و تاراج هستی مردم، سرنوشت اسف بار این محراب که همانا سرقت آن به دست ایادی بیگانه باشد امری غیرقابل اجتناب بوده است.

دوم-در سفرنامه تهران به شیراز نظام الملک نیز شرحی در باره این مجموعه مندرج است که نسبت به نوشته تحصیلدار اصفهانی مفصلتر می باشد.

نظام الملک و همراهان روز 12 شوال 1316 هجری قمری با کالسکه از تهرانم حرکت و پس از پانزده روز مسافرت روز جمعه 27 سوال به ده آباد نخستین آبادی نطنز (واقع در مسیر جاده آن زمان) وارد می شوند و از آنجا به خالد آباد و باد مب روند صبح شنبه 28 شوال از باد به خفر آمده که راه خود را به سوی طرق ادامه دهند، نظام الملک در خفر تصمیم می گیرد که از شهر نطنز بازدید نماید اینک دنباله مطلب عیناً از نوشته های منشی نظام الملک نقل می گردد:

«اجنمالاً اینکه بعد از صرف نهار و چای و فریضه حضرت آقایی مصمم رفتن بخود نطنز شدند که چهار به غروب مانده بروند و انشاءالله تعالی قبل از غروب مراجعت نمایند.

تحقیق درباره سوره جمعه

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق درباره سوره جمعه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

آیه 2 سوره «جمعه»، آموزش علم را از مهم‌ترین اهداف بعثت انبیاء بیان می‌کند

گروه فضای مجازی: در چهار آیه از قرآن‌کریم آموزش علم و پرورش نفوس انسان‌ها از مهم‌ترین اهداف بعثت انبیا معرفی شده است، که در سوره‌های «جمعه، آل‌عمران و بقره» به آن اشاره شده است.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) شعبه مرکزی، تعلیم یاد دادن و آموزش و تعلم فراگیری دانش است، تعلیم تاباندن نور علم و دمیدن روح حیات به کالبدی روح و خست جامعه و تعلم رهاشدن از گرداب نادانسته‌هاست و اسلام در این حرکت از همه مکاتب پیشقدم‌تر و مصمم‌تر است، به طوری که آموزش و فراگیری دانش از محوری‌ترین برنامه‌های فردی و اجتماعی این مکتب الهی به شمار می‌رود.

نخستین نغمه‌های آسمانی وحی در اسلام، بیان کننده ارزش قلم و آموزش علم و دانش است و آن را از جمله نعمتهای مهم خداوند در مورد انسان معرفی می‌کند. اولین معلم این مکتب ذات باری‌تعالی و نخستین دانش‌آموزش نبی مکرم اسلام است. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ، اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ» (علق، 1 ـ 5)؛ ای رسول بخوان بنام پروردگارت که تو را خلق کرد. بخوان و پروردگار تو که بهترین کریمان است. آن خدایی که به انسان علم نوشتن به قلم آموخت و به بشر آنچه را نمی‌دانست، تعلیم داد.

این آیات خط مشی فرهنگی در جهان اسلام را از همان ابتدا ترسیم می‌نماید، به‌ویژه اینکه بدانیم اسلام در سرزمینی طلوع کرد که تاریکی جهل همه جا را فراگرفته بود و تنها هفده نفر در آن سرزمین باسواد بوده‌اند[1] و حتی تمدن‌های ایران و روم نیز اکثرت مردم را از آموزش محروم می‌کردند.

تعلیم و تعلم از اهداف بعثت انبیاء و سیره عملی معصومین(ع) است، در چهار آیه از قرآن کریم آموزش علم و پرورش نفوس انسان‌ها از مهم‌ترین اهداف بعثت انبیا معرفی شده است، که این آیات عبارتند از: سورة جمعه، آیة 2؛ سورة آل عمران، ایة 164؛ سوره بقره، آیات 15 و 129. خداوند در سوره جمعه می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ»؛ او کسی است که در میان مردمی امّی رسولی را از خودشان مبعوث کرد تا آیات او را بر آنها بخواند و آنان را تزکیه کند و کتاب و حکمت را به آنها بیاموزد.

پیامبر گرامی اسلام نیز، تعلیم را از اهداف مهم رسالت خویش معرفی می‌نمایند، چنانچه نقل شده روزی رسول اکرم(ص) وارد مسجد شدند و دو گروه از مردم را مشاهده نمودند، گروهی مشغول عبادت و راز و نیاز با معبودشان بودند و گروه دیگر به تعلیم و تعلّم و مذاکرة علمی اشتغال داشتند. ایشان فرمودند: «کلاهما علی خیر» هر دو کار خوبی می‌کنند. «و لکن بالتّعلیم اُرسلتُ» لکن من برای تعلیم به رسالت مبعوث شده‌ام و بعد داخل جمعیتی شدند که به مذاکرة علمی مشغول بودند.[2]

ازاین رو پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین(ع) از هر فرصتی برای آموزش مردم بهره می‌بردند و از هیچ کوششی دریغ نمی‌ورزیدند. به عنوان نمونه، پیامبر اسلام(ص) بعد از جنگ بدر خطاب به اسیران جنگی فرمودند: هر کس از شما که باسواد است بتواند به 10 نفر از اطفال مسلمانان خواندن و نوشتن بیاموزد آزاد می‌شود.[3] از بارزترین حرکات علمی در سیره معصومین(ع) جنبش علمی امام‌باقر(ع) و امام صادق(ع) بود. به جهت فرصتی که در اثر اختلافات بنی امیه و بنی عباس پیش آمده بود. این دو بزرگوار آزادی عمل بیشتری داشتند؛ از این رو، به تعلیم و تربیت شاگردان اقدام کردند به طوری که در حوزه درسی امام صادق(ع) چهارهزار شاگرد در علوم فقه، اصول، کلام، تفسیر، طب، شیمی و غیره پرورش یافتند که از جمله بارزترین آنها در کلام، هشام بن حکم، در فقه زرارة بن اعین، در حکمت مفضل بن عمر و در شیمی جابر بن حیّان بودند.[4]

از دیدگاه اسلام علم‌آموزی و تعلیم نه تنها امری پسندیده است، بلکه از واجبات این دین به شمار می‌رود و آیات و روایات زیادی بر آن دلالت دارند. از جمله این که رسول گرامی اسلام فرموده‌اند: «طلب العلم فریضةٌ علی کلّ مسلمٍ»؛[5] فراگیری دانش بر هر مسلمانی واجب است. از طرف دیگر بر دانشمندان هم واجب است که به امر آموزش اهتمام ورزند، چنان چه در بیان دیگری از پیامبر اکرم نقل شده که فرمودند: «ما أخذ اللهُ المیثاقَ علی الخلقِ أن یتعلّموا حتّی أخذَ علَی العلماء أن یعلّموا»؛[6] خداوند از مردم برای یادگیری عهد و پیمان نگرفت، مگر این که از دانشمندان برای یاد دادن پیمان گرفت.

نبی مکرّم اسلام به مسلمانان توصیه می‌نمودند به‌دنبال دانش بروید و در فراگیری دانش هیچ گونه محدودیت زمانی و مکانی نداشته، از ابتدای کودکی تا آخر عمر در پی آموختن باشید؛ «اُطلبوا العلم من المهد الی اللّحد» و حتی اگر تنها راه دستیابی به علم و دانش سفر به دوردست‌ترین نقاط جهان همچون چین باشد که در آن زمان مسافرت به آنجا به آسانی ممکن نبود، از هیچ کوششی دریغ ننمائید. «اطلبوا العلم و لو بالصّین».[7] طلب علم آن چنان مهم است که در دین اسلام طلب آن از طلب مال واجب‌تر و ارزش آن از عبادت بالاتر شمرده شده است.

در بیانات گهربار امیرالمؤمنین(ع) می‌خوانیم: «ایّها الناس إعلمُوا أنّ کمال الدّین طلبُ العلم و العمل به الا و انّ طلبَ العلم أوجبُ علیکم من طلب المال»؛[8] ای مردم کمال دین در جستجوی دانش و عمل به آن است و آگاه باشید که تحصیل علم از طلب مال واجب‌تر است. و در بیان دیگری فرمودند: «جستجوی دانش برتر از عبادت است»[9]. چرا که تنها عبادتی ارزش دارد که از روی معرفت باشد و تنها عالم است که در دام شبهات و وسواس گرفتار نمی‌شود.

در میان همه معارف بر تعلیم و تعلم احکام و معارف دین تأکید بیشتری شده است. به حدی که بر مسلمین واجب شده که از هر قومی افرادی برای فراگیری علوم دین هجرت کنند و بعد از تحصیل به میان قوم خود برگشته و آنها را آموزش دهند؛ «فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ»[10]؛ پس چرا از هر طائفه‌ای گروهی هجرت نمی‌کنند تا علم دین بیاموزند و وقتی برگشتند به سوی قوم خود، آنها را انذار کنند.

امام صادق(ع) آن‌چنان در امر آموزش دین اهتمام داشتند که می‌فرمودند: «لو أتیتُ بشابٍّ من شبابِ الشّیعةِ لا یتفقَّه لأدبتهُ»؛[11] اگر ببینم جوانی از میان جوانان شیعه به فراگیری احکام دین نپرداخته است او را تأدیب می‌کنم.

دانلود تحقیق مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد

اختصاصی از سورنا فایل دانلود تحقیق مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 199

مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد

در ورای باغستانهای سرسبز مرکز شهر نطنز مناره ای سربفلک کشیده، و گنبدی هرمی شکل در کنار آن توجه هر تازه واردی را به سوی خود معطوف می دارد. این مناره بخشی از مجموعه بسیار نفیس مسجد جمعه و آرامگاه عالم ربانی و عارف روشن ضمیر سده هشتم هجری قمری شیخ نورالدین عبدالصمد اصفهانی نطنزی و سردر خانقاه او می باشد، که قسمتهایی از آن از دستبرد مصون نمانده و در نتیجه زینت بخش موزه های کشورهای بیگانه گردیده است.

این مجموعه که شامل شبستان هشت ضلعی گنبددار مسجد (دارای بخشهای گوناگون) – آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد – سردر خانقاه و مناره مرتفعی است به استثنای شبستان گنبددار که از بناهای دوره دیلمی است، بقیه مربوط به دوره ایلخانیان مغول می باشند که در فاصله سالهای 704 تا 725 هجری قمری بنا گردیده است.

شمال و جنوب و مغرب این مجموعه را کوچه های باریکی فرا گرفته که در سمت جنوب وسعت بیشتری پیدا کرده و به صورت میدانی کوچک درآمده است. به گفته دونالد ویلبر «ترکیب رنگهای روشن تزئینات خارجی ابنیه در مقابل درخت کهنسالی که بر آنها سایه افکنده و رنگهای مختلف کوهستان، منظره جالب توجهی بوجود آورده که شخص را به یاد نقاشیهای مینیاتور ایرانی می اندازد.

همان گونه که اشاره شد قسمتهایی از این مجموعه مورد دستبرد قرار گرفته است، و از آن جایی که از وضع نخستین آن اطلاع چندانی در دست نیست نخست دو نوشته را که مربوط به سالهای 1294 و 1316 هجری قمری و حاوی اطلاعات نسبتاً مهمی در باره این مجموعه است نقل و سپس شرح تفصیلی بناها آورده خواهد شد.

اول-در مجموعه ناصری نسخه خطی پس از آوردن شرح در باره اوضاع طبیعی و جغرافیایی قصبه نطنز از مسجد جمعه چنین یاد کرده اسن:

«از آثار قدیم مسجدی دارد شهره به مسجد جامع، در دالان مسجد مناری ساخته شده که در اغلب از شهرهای ایران چنین مناری ساخته نشده.

در مسجد دروازه ای ساخته اند (منظور سر خانقاه است) از آجر و کاشی قدیم که چنین کاشی دیده نشده و تاریخ آن هشتصد سال است و در آن مسجد محراب بیت المقدس که آن محراب از آجر کاشی است و آن مسجد و منار از بناهای شیخ عبدالصمد مرحوم است که بقعه خود مرحوم شیخ عبدالصمد در دالان مسجد پهلوی منار است. آجرهای کاشی زیاد داشت که اغلب آن را برده اند چیزی که باقی مانده است محرابی در آن بقعه است که هرگاه یکی از آجرهای آن گیر بیاید در اصفهان بیست تومان متجاوز میخرند.»

در مورد نوشته های این مورخ ناگزیر از ذکر چند نکته می باشد:

1-تاریخ دروازه (سردر خانقاه) را 800 سال نوشته و حال آنکه به سال 1294 هجری قمری 578 سال از تاریخ ساخت آن می گذشته است.

2-از محراب کاشی مسجد که به سو.ی بیت المقدس بوده یاد نموده. این محراب که به احتمال قریب به یقین در شبستان هشت ضلعی گنبددار بوده امروزه اثری از آن مشاهده نمی گردد.

3-مسجد و منار را از بناهای مرحوم شیخ عبدالصمد دانسته که سخن را بدون توجه به نوشته های موجود صرفاً به استناد گفته مردم که امروزه نیز در پاسخ پرسش از بانی بنا، همین جواب را می دهند، اظهار داشته است.

4-بسیاری از کاشیهای ازاره آرامگاه شیخ عبدالصمد قبل از سال 1294 ربوده شده و بقیه آن نیز طی سالهای بعد مورد دستبرد قرار گرفته است.

5-محراب کاشی آرامگاه شیخ عبدالصمد در سال 1294 بجای خود باقی بوده و سرقت این اثر کم نظیر مربوط به بعد از آن تاریخ است. با توجه به قیمتی که برای هر خشت آن در صد و اندی سال پیش تعیین نموده از یک طرف و جو آن زمان از نظر بی سر و سامانی مردم و گرفتاریهای بی حد و حصر آنان در اثر هرج و مرج کشور و تاخت و تاز اشرار و تاراج هستی مردم، سرنوشت اسف بار این محراب که همانا سرقت آن به دست ایادی بیگانه باشد امری غیرقابل اجتناب بوده است.

دوم-در سفرنامه تهران به شیراز نظام الملک نیز شرحی در باره این مجموعه مندرج است که نسبت به نوشته تحصیلدار اصفهانی مفصلتر می باشد.

نظام الملک و همراهان روز 12 شوال 1316 هجری قمری با کالسکه از تهرانم حرکت و پس از پانزده روز مسافرت روز جمعه 27 سوال به ده آباد نخستین آبادی نطنز (واقع در مسیر جاده آن زمان) وارد می شوند و از آنجا به خالد آباد و باد مب روند صبح شنبه 28 شوال از باد به خفر آمده که راه خود را به سوی طرق ادامه دهند، نظام الملک در خفر تصمیم می گیرد که از شهر نطنز بازدید نماید اینک دنباله مطلب عیناً از نوشته های منشی نظام الملک نقل می گردد:

«اجنمالاً اینکه بعد از صرف نهار و چای و فریضه حضرت آقایی مصمم رفتن بخود نطنز شدند که چهار به غروب مانده بروند و انشاءالله تعالی قبل از غروب مراجعت نمایند.

در ساعت مقرر حضرت آقایی سوار شدند و اغلب از همراهان نیز سوار شدند از طرف دست راست خفر از راه جاریان و مزرعه قطیب (منظور مزرعه خطیر است: نگارنده) به نطنز تشریف بردند.

دانلود تحقیق مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد

اختصاصی از سورنا فایل دانلود تحقیق مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 199

مسجد جمعه و آرامگاه شیخ عبدالصمد

در ورای باغستانهای سرسبز مرکز شهر نطنز مناره ای سربفلک کشیده، و گنبدی هرمی شکل در کنار آن توجه هر تازه واردی را به سوی خود معطوف می دارد. این مناره بخشی از مجموعه بسیار نفیس مسجد جمعه و آرامگاه عالم ربانی و عارف روشن ضمیر سده هشتم هجری قمری شیخ نورالدین عبدالصمد اصفهانی نطنزی و سردر خانقاه او می باشد، که قسمتهایی از آن از دستبرد مصون نمانده و در نتیجه زینت بخش موزه های کشورهای بیگانه گردیده است.

این مجموعه که شامل شبستان هشت ضلعی گنبددار مسجد (دارای بخشهای گوناگون) – آرامگاه شیخ نورالدین عبدالصمد – سردر خانقاه و مناره مرتفعی است به استثنای شبستان گنبددار که از بناهای دوره دیلمی است، بقیه مربوط به دوره ایلخانیان مغول می باشند که در فاصله سالهای 704 تا 725 هجری قمری بنا گردیده است.

شمال و جنوب و مغرب این مجموعه را کوچه های باریکی فرا گرفته که در سمت جنوب وسعت بیشتری پیدا کرده و به صورت میدانی کوچک درآمده است. به گفته دونالد ویلبر «ترکیب رنگهای روشن تزئینات خارجی ابنیه در مقابل درخت کهنسالی که بر آنها سایه افکنده و رنگهای مختلف کوهستان، منظره جالب توجهی بوجود آورده که شخص را به یاد نقاشیهای مینیاتور ایرانی می اندازد.

همان گونه که اشاره شد قسمتهایی از این مجموعه مورد دستبرد قرار گرفته است، و از آن جایی که از وضع نخستین آن اطلاع چندانی در دست نیست نخست دو نوشته را که مربوط به سالهای 1294 و 1316 هجری قمری و حاوی اطلاعات نسبتاً مهمی در باره این مجموعه است نقل و سپس شرح تفصیلی بناها آورده خواهد شد.

اول-در مجموعه ناصری نسخه خطی پس از آوردن شرح در باره اوضاع طبیعی و جغرافیایی قصبه نطنز از مسجد جمعه چنین یاد کرده اسن:

«از آثار قدیم مسجدی دارد شهره به مسجد جامع، در دالان مسجد مناری ساخته شده که در اغلب از شهرهای ایران چنین مناری ساخته نشده.

در مسجد دروازه ای ساخته اند (منظور سر خانقاه است) از آجر و کاشی قدیم که چنین کاشی دیده نشده و تاریخ آن هشتصد سال است و در آن مسجد محراب بیت المقدس که آن محراب از آجر کاشی است و آن مسجد و منار از بناهای شیخ عبدالصمد مرحوم است که بقعه خود مرحوم شیخ عبدالصمد در دالان مسجد پهلوی منار است. آجرهای کاشی زیاد داشت که اغلب آن را برده اند چیزی که باقی مانده است محرابی در آن بقعه است که هرگاه یکی از آجرهای آن گیر بیاید در اصفهان بیست تومان متجاوز میخرند.»

در مورد نوشته های این مورخ ناگزیر از ذکر چند نکته می باشد:

1-تاریخ دروازه (سردر خانقاه) را 800 سال نوشته و حال آنکه به سال 1294 هجری قمری 578 سال از تاریخ ساخت آن می گذشته است.

2-از محراب کاشی مسجد که به سو.ی بیت المقدس بوده یاد نموده. این محراب که به احتمال قریب به یقین در شبستان هشت ضلعی گنبددار بوده امروزه اثری از آن مشاهده نمی گردد.

3-مسجد و منار را از بناهای مرحوم شیخ عبدالصمد دانسته که سخن را بدون توجه به نوشته های موجود صرفاً به استناد گفته مردم که امروزه نیز در پاسخ پرسش از بانی بنا، همین جواب را می دهند، اظهار داشته است.

4-بسیاری از کاشیهای ازاره آرامگاه شیخ عبدالصمد قبل از سال 1294 ربوده شده و بقیه آن نیز طی سالهای بعد مورد دستبرد قرار گرفته است.

5-محراب کاشی آرامگاه شیخ عبدالصمد در سال 1294 بجای خود باقی بوده و سرقت این اثر کم نظیر مربوط به بعد از آن تاریخ است. با توجه به قیمتی که برای هر خشت آن در صد و اندی سال پیش تعیین نموده از یک طرف و جو آن زمان از نظر بی سر و سامانی مردم و گرفتاریهای بی حد و حصر آنان در اثر هرج و مرج کشور و تاخت و تاز اشرار و تاراج هستی مردم، سرنوشت اسف بار این محراب که همانا سرقت آن به دست ایادی بیگانه باشد امری غیرقابل اجتناب بوده است.

دوم-در سفرنامه تهران به شیراز نظام الملک نیز شرحی در باره این مجموعه مندرج است که نسبت به نوشته تحصیلدار اصفهانی مفصلتر می باشد.

نظام الملک و همراهان روز 12 شوال 1316 هجری قمری با کالسکه از تهرانم حرکت و پس از پانزده روز مسافرت روز جمعه 27 سوال به ده آباد نخستین آبادی نطنز (واقع در مسیر جاده آن زمان) وارد می شوند و از آنجا به خالد آباد و باد مب روند صبح شنبه 28 شوال از باد به خفر آمده که راه خود را به سوی طرق ادامه دهند، نظام الملک در خفر تصمیم می گیرد که از شهر نطنز بازدید نماید اینک دنباله مطلب عیناً از نوشته های منشی نظام الملک نقل می گردد:

«اجنمالاً اینکه بعد از صرف نهار و چای و فریضه حضرت آقایی مصمم رفتن بخود نطنز شدند که چهار به غروب مانده بروند و انشاءالله تعالی قبل از غروب مراجعت نمایند.

در ساعت مقرر حضرت آقایی سوار شدند و اغلب از همراهان نیز سوار شدند از طرف دست راست خفر از راه جاریان و مزرعه قطیب (منظور مزرعه خطیر است: نگارنده) به نطنز تشریف بردند.

دانلود تحقیق نمازهاى جمعه فطر

اختصاصی از سورنا فایل دانلود تحقیق نمازهاى جمعه فطر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نمازهاى جمعه فطر و
تا کنون،غیر از نمازهاى مستحبى و نوافل روزانه،که همراه باتعقیبات ذکر شد،نماز مسافر و نماز قضا نیز بحث‏شده،که این دو نیز،همان نمازهاى روزانه در شرایطى خاص(در سفر،یا در خارج وقت) بود.

اما،چند نماز دیگر نیز هست که برخى واجب و بعضى مستحب‏مؤکد است،براى تکمیل بحث‏هاى نماز،به آنها هم به صورت گذراپرداخته مى‏شود.

نماز جمعه
در مراسم هفتگى اجتماعى مسلمین،«نماز جمعه‏»جایگاه والایى‏دارد و نه تنها یک عبادت، بلکه مظهر وحدت مسلمین و شکوه و عظمت‏اسلام است و آگاهى پیروان قرآن را بالا مى‏برد و«نماز عبادى، سیاسى‏»محسوب مى‏گردد.

قرآن کریم،در باره نماز جمعه،مى‏فرماید:

«یا ایها الذین آمنوا اذا نودى للصلوة من یوم الجمعة فاسعوا الى‏ذکر الله و دزوا البیع‏» (1) اى ایمان آوردگان!وقتى به نماز روز جمعه ندا داده مى‏شود،به سوى‏یاد خدا بشتابید و داد و ستد را رها کنید.

کیفیت نماز جمعه
نماز جمعه در عصر غیبت،واجب تخییرى است و انسان مى‏تواندنماز جمعه بخواند یا نماز ظهر.

نماز جمعه دو رکعت است و حتما باید بصورت جماعت‏خوانده شود.

پیش از نماز،دو خطبه واجب است که خطیب،در آنها علاوه بر دعوت‏به تقوا،مسائل اجتماعى-سیاسى مسلمانان را هم باید مطرح کند.

وقت آن،از آغاز ظهر تا حدود یک ساعت پس از اذان است و از آن‏دیرتر روا نمى‏باشد.

حداقل افرادى که با حضور آنان نماز جمعه تشکیل مى‏شود،پنج نفراست.

فاصله دو نماز جمعه،نباید کمتر از یک فرسخ باشد.

گوش دادن به خطبه‏هاى نماز جمعه واجب است.شرکت نکردن‏بدون عذر،در نماز جماعت، نشانه نفاق است.

بهتر است که امام جمعه،در رکعت اول،پس از حمد،سوره جمعه رابخواند و در رکعت دوم، سوره منافقین را.

رسول خدا(ص)فرموده است:خداوند با سوره جمعه،مؤمنان راگرامى داشته است،از این رو، پیامبر(ص)به عنوان بشارت آنان،جمعه‏را سنت کرده و بعنوان توبیخ منافقان،سوره منافقین را لازم ساخته‏است. (2)

اهمیت نماز جمعه
در این زمینه،احادیث‏بسیارى نقل شده که در اینجا مجال پرداختن‏به آنها نیست. (3) رسول خدا(ص)نماز جمعه را«حج مساکین‏»دانسته (4) و آنرا موجب آمرزش گناهان شمرده است. (5) نماز جمعه،نمایش وحدت و قدرت مسلمانان و میعاد نمازگزاران‏مؤمن است.

رسول خدا(ص)در آغاز هجرت،وقتى به مدینه رسید،اولین نمازجمعه را براى مردم بپا داشت و این اجتماع شکوهمند و سازنده راپایه گذارى کرد.

این نماز،بعد سیاسى و حکومتى دارد.خطیب و امام جمعه،یا حاکم‏مسلمین است،یا کسى که از طرف رهبرى،به این سمت منصوب شده‏است.

برکات و آثار سازنده تربیتى و اجتماعى این عبادت سیاسى بسیار است،که به چند نمونه اشاره مى‏شود:

1- تقویت روحیه اخوت و برادرى
چرا که همه،از هر جا،در یک مجمع و مصلا گرد مى‏آیند و با رنگ‏هاو نژادهاى مختلف کنارهم مى‏نشینند.آنچه در نماز جماعت‏بود،به‏مراتب بیشتر و قوى‏تر در نماز جمعه،این تجمع هفتگى مسلمانان وجوددارد.

2- تشکل نیروهاى اسلام
این عبادت،به نوعى مسلمانان را بر محور عبادت و نماز،تشکل ویکپارچگى مى‏بخشد و مایه ارعاب دشمنان اسلام و خنثى شدن‏توطئه‏هاى تفرقه افکنانه و شایعه‏هاى آنان است.

3- رشد فکرى-سیاسى مسلمانان
به مقتضاى مطالب آگاهى بخشى که در خطبه‏هاى جمعه بیان‏مى‏شود،مردم از مسائل سیاسى کشور خود و جهان با خبر مى‏شوند و باآشنایى به وظایف اجتماعى خویش،در صحنه اجتماع حضور بیشترمى‏یابند.

4- تقویت روحیه جمعى
این نیز از آثار نماز جمعه است که قطره‏هاى پراکنده افراد انسانى رادر یک اقیانوس،گرد مى‏آورد و همه با ارتباط متقابل و شناسایى هم،روحیه اجتماعى پیدا مى‏کنند و انزوا و فردگرایى از بین مى‏رود.

5- مرکزیت‏بسیج مردم
سنگر نماز جمعه،بهترین جاى دعوت مردم به بسیج‏شدن براى جهادو دفاع و حل مشکلات اجتماعى و یارى رسانى به دیگران است.این‏قدرت عظیم مردمى که در نماز جمعه متجلى مى‏شود،همواره مورد توجه‏بوده و در صدر اسلام نیز،رسول خدا(ص)و امیرالمؤمنین(ع)از مساجد و پس از خطبه‏ها،افراد را بسیج کرده و به جبهه‏هاى جهاد،مى‏فرستادند.

و بسیارى آثار دیگر... (6)

سیره اولیاء دین
روش رسول خدا(ص)و پیشوایان معصوم در باره نماز جمعه،بیانگراهمیت آن و ضرورت اهتمام به این فریضه است.

در روایت است که على(ع)فرمود:روز پنجشنبه،دوا(هاى ضعیف‏کننده)نخورید،پرسیدند:چرا؟ فرمود:براى آنکه شما را از حضور درنماز جمعه باز ندارد. (7) امام صادق(ع)مى‏فرماید:

«و کان اصحاب النبى یتجهزون للجمعة یوم الخمیس،لضیق الوقت‏» (8) یاران پیامبر،از روز پنجشنبه براى جمعه آماده مى‏شدند،چرا که‏جمعه(بخاطر کارهایى که دارد)وقت تنگ است.

امیرالمؤمنین(ع)زندانیان و متهمان پرونده‏هاى بدهکارى،تهمت‏و...را براى نماز جمعه بیرون مى‏آورد،تا در نماز جمعه حضور داشته‏باشند،و اولیاء آنان ضمانت مى‏کردند که برگردند. فاسقان زندانى را هم‏براى شرکت در نماز جمعه،بیرون مى‏فرستاد،با کنترل و مراقبت. (9) على(ع)به عنوان بزرگداشت نماز جمعه و تعظیم این شعائر،پا برهنه‏براى نماز جمعه حاضر مى‏شد و کفشها را در دست چپ مى‏گرفت ومى‏فرمود:این نماز،جایگاه خاص الهى است،و این کار را از روى‏تواضع در برابر خداوند انجام مى‏داد. (10 با این حساب،اهمیت این فریضه آشکار مى‏شود و مسلمان متعهدنباید از حضور در این صحنه سیاسى عبادى غفلت ورزد.

امام امت فرموده است:

«نماز جمعه،که نمایشى از قدرت سیاسى و اجتماعى اسلام است،باید هر چه با شکوهتر و پرمحتواتر اقامه شود...ملت عظیم و عزیز،باشرکت‏خود،باید این سنگر اسلامى را هر چه عظیمتر و بلندپایه‏تر،حفظنماید،تا به برکت آن،توطئه‏هاى خائنان و دسیسه‏هاى مفسدان خنثى‏شود. (11)

نماز عید
مناسبت‏هاى مختلف اسلامى،زمینه توجه به خداى متعال و زنده‏کننده یاد او در زندگى و فکر مسلمانان است و براى بسیارى از این‏مناسبت‏ها،اعمال و دعاهاى بخصوصى،از جمله‏«نماز»،بیان شده‏است.

شامل 11 صفحه word