مقاله درباره گفتارهایی پیرامون مدیریت مشارکتی 22 ص

اختصاصی از سورنا فایل مقاله درباره گفتارهایی پیرامون مدیریت مشارکتی 22 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

گفتارهایی پیرامون مدیریت مشارکتی

مقدمه

مشارکت در اداره امور از دیرباز که گروهها و سازمانهای انسانی بوجود آمدند، مورد توجه بوده و به عنوان یک پدیده نوین در مدیریت تلقی نمی گردد، بلکه در طول تاریخ از این اصل کمابیش پیروی شده و برخی مکاتب تاکید خاصی بر آن داشته اند. ولی بررسی علمی این پدیده انسانی بعد از انقلاب صنعتی مورد توجه جدی قرار گرفت.

تعریف مشارکت

یک امر مشکلی است، زیرا این اصطلاح معنی یکسانی در بین فرهنگ های مختلف و در بین سیستمهای روابط کار دارد. به عبارت دیگر، مشارکت در تصمیم گیری به عنوان یک مفهوم واحد تصور می شود اما به طرق مختلفی به عمل در می آید (کاتن و همکاران، 1988). به همین دلیل است که افراد ادراک متفاوتی از مشارکت دارند. خیلی از پژوهشگران و نویسندگان بدون تعریف مشارکت در مورد آن صحبت می کنند و کم و بیش آگاهانه آن را در معانی مختلفی بکار می برند. شرجل (1970) می گوید مشارکت در تصمیم گیری در خیلی از کشورها یک مفهوم دل انگیز است، اما تقریبا بیشتر افرادی که این اصطلاح را بکار می برند به طور متفاوتی در مورد آن فکر می کنند. به عنوان مثال، بول دیبال (1989) تصمیم گیری مشارکتی در سطح گروه، دپارتمان و سازمان را «مشارکت سیاسی» می نامد و آن را از «مشارکت اجتماعی و مشارکت مالی» متمایز می سازد.

گست (1979) بحث می کند که کوشش برای تعریف مشارکت کارکنان اغلب با سردرگمی و مشکلات مواجه می شود. او ذکر می کند که مشارکت یک موضوع ماندگار با معانی مختلف است. ایده اصلی آن است که افراد باید در مورد تصمیم هایی که از آن تاثیر می پذیرند حرفی برای گفتن داشته باشند. به هر حال، پژوهشگران و نویسندگان معمولا بعدی از مشارکت را که از نظر آنها اهمیت زیادی دارد، مورد توجه قرار می دهند و تعریف خود را براساس آن ارائه می دهند. به عنوان مثال، یک نویسنده (آلپرت، 1945) مشارکت را «من فعال» تعریف می کند، دیگران مشارکت را تا سطح تفویض اختیار نیز گسترش می دهند (لوین، 1968، ساشکین و موریس، 1984؛ سورچر، 1971،؛ اشتراس و روزنشتین، 1970؛ تاننبوم، 1962) و یا بعضی از نگرشها، مشارکت را به عنوان تصمیم گیری گروهی قلمداد می کنند (یوکل، 1989، هلر و یوکل 1969؛ تاننبوم، 1974). این مثالها گواهی است بر تفسیر متفاوت مشارکت توسط دانشمندان و مدیرانی که با آن سر و کار دارند. پیدا کردن راهی برای خروج از این جنگل ابهام، مستلزم طبقه بندی این تعاریف است که ذیلاً بدان می پردازیم.

اولین سری از تعاریف بر «فرایند» تصمیم گیری تاکید می کنند و مشارکت را یک فرایند مورد توافق می دانند که از طریق آن کارکنان قادرند بر تصمیم های مدیریتی اثر بگذارند (کلارک، فتچل و رابرتز، 1972؛ واکر، 13974؛ الیوت، 1978). ثانیا، نویسندگانی سعی کرده اند با اشاره به تعامل بین نقش آفرینان تصمیم گیری، در تعاریف خودشان دقیق تر باشند. در این مفهوم، تاثیرگذاری کارکنان بر تصمیم ها اساس مشارکت را تشکیل می دهد (فرنچ، اسراییل و آس، 1960). ثالثاً، تاکید بر قلمرو مشارکت نیز در تعاریف نمود فراوان دارد. کارکنان ممکن است در حل مساله، هدف گذاری، ایجاد تغییرات در سازمان و تصمیم گیری شرکت نمایند (ساشکین، 1984). رابعاً، نویسندگانی وجود دارند که فرم و اندازه مشارکت را مورد تاکید قرار داده اند. مشارکت می تواند، فرمهای مختلفی را بخود بگیرد که معمولی ترین آنها فرمهای مستقیم و غیر مستقیم است (لامرز، 1967). خامساً، مشارکت بر حسب «تصمیم گیری مشترک» تعریف شده است (لاک، شویجر و لاتام، 1988). سادساً، بعضی از نویسندگان، درگیری روحی و روانی کارکنان در تصمیم گیری را مورد لحاظ قرار داده اند (لوتانز، 1977، و روم ، 1959).

از این بررسی مختصر می توان دریافت که تعاریف چندگانه ای وجود دارند که انعکاسی از دیدگاه های مختلف بشمار می روند. به نظر می رسد پیدا کردن تعریفی که جامعیت داشته باشد، چندان مشکل نیست. تعریف مشارکت براساس یکی از ابعاد مشارکت به طور جزیی درست است. آنچه که کمتر در این تعاریف به چشم می خورد تعریف مشارکت بر مبنای تمامی ابعاد آن؛ بنابراین، جا دارد با توجه به جنبه های مختلف مشارکت، به تعریف مجدد آن بپردازیم. با این دید، مشارکت را می توان فرایند درگیری کارکنان در تصمیم های استراتژیک / تاکتیکی سازمان به حساب آورد که به صورت رسمی / غیر رسمی در فرم مستقیم / غیر مستقیم و با درجه، سطح و حدود مشخصی اتفاق می افتد.

این مفهوم از مشارکت یک تعریف جامعی است که ضمن پوشش دادن نکات کلیدی در تعاریف قبلی، ابعاد مشارکت را نیز مورد تاکید قرار می دهد. این ابعاد شامل: قلمرو، سطح، درجه، فرم، پایه و حدود مشارکت است. با تاکید بر «درجه» مشارکت، این تعریف درجه نفوذ کارکنان بر تصمیم گیری را لحاظ می کند. از توجه به «قلمرو» مشارکت، موضوع های تصمیم گیری را به حساب می آورد که از تصمیم های تاکتیکی شروع شده و به تصمیم های استراتژیک ختم می شوند. با تاکید بر «فرم» مشارکت، هر دو شیوه مشارکت مستقیم و غیر مستقیم (مشارکت بر مبنای نمایندگی) را در نظر می گیرد. با امعان نظر در «حدود» مشارکت، دامنه افراد درگیر در سیستم مشارکتی و حدود درگیری اجتماعی آنها را در فرآیند تصمیم گیری مد نظر قرار می دهد. با نگرش بر «سطوح» مشارکت، این تعریف، سطحی (سطوحی) از سازمان را که در آن مشارکت اتفاق می افتد را به حساب می آورد. و سرانجام این تعریف مبنای قانونی شکل گیری مشارکت را مورد لحاظ قرار می دهد که ساز و کارهای رسمی یا غیر رسمی را در برگیرد.

سیر تکوین مدیریت مشارکتی

مشارکت یک مفهوم قدیمی است که ریشه در اداره امور عمومی و افکار مذهبی دارد. به عنوان مثال، مشارکت بر مبنای مشورت در اسلام تحت عنوان «شورا» مورد توجه قرار گرفته است. قرآن کریم به طور صریح مدیران را مکلف می کند در اموری که نیاز به تحقیق و تفحص دارد بر مبنای مشورت به تصمیم گیری بپردازند.

به هر حال ، مدیریت مشارکتی علیرغم قدمت تاریخی خود، بعد از انقلاب صنعتی به صورت علمی مورد بررسی قرار گرفت. پیدایش نظریه های کلاسیک، ساختار، تخصص گرایی، عقلایی بودن، و نظم و ترتیب را در سازمانها مورد تاکید قرار دادند (ویلسون و روز بفلد، 1990). تضادهایی که فلسفه کلاسیک با روح و روان انسانی داشت، موجب گشت توجه به روابط انسانی معطوف گردد.

در سال 1972 التون مایو (اوبرایان، 1984) و همکارانش سعی کردند بین شرایط کاری و بهره وری رابطه ای پیدا کنند. این مطالعات برحسب تصادف، اهمیت مدیریت مشارکتی را کشف کرد و رفته رفته با تاکید بر جنبه های اجتماعی گروه های کار، مکتب جدیدی با نام «روابط انسانی» پایه گذاری شد که سعی می کرد مشارکت واقعی را مورد تشویق قرار دهد.

مدیریت مشارکتی با کار اندیشمندانی چون آرجریس (1955) ، لیکرت (1961)، هرزبرگ (1968) و لاولر (1986) رو به رشد نهاد و با اشکال و عناوین مختلف، نظیر مدیریت بر مبنای هدف، نظام پیشنهادها، گروه های بهبود کیفیت، و گروه های خود گردان به حیات خود ادامه داد. امروزه مدیریت مشارکتی به عنوان یکی از عناصر تئوری نئوکلاسیک مطرح است. تئوریهای سازمانی و مدیریتی مختلفی در طول سالها با تاکید بر تصمیم گیری مشارکتی شکل گرفته اند که مهمترین آنها شامل: مدیریت کیفیت فراگیر (گرانت و همکاران، 1992) یادگیری سازمانی (داگسون، 1993) نظریه قدرت دهی (براون و لاولر، 1992) و دموکراسی صنعتی (در بر، 1969) است.

یکی از نظامهای مدیریتی پویا که نقش مهمی در توسعه منابع انسانی و در نتیجه فرآیند توسعه بانک دارد، نظام مدیریت مشارکتی است. این نظام مدیریتی به عنوان یک نظام مطلوب و کارآمد هم از لحاظ نظری و هم از لحاظ عملی آزمون های موفق خود را گذرانیده است؛ و هم اکنون در کشورهای پیشرفته و نیز در کشورهای در حال توسعه کاملا مورد استفاده بوده و از جایگاه مناسبی برخوردار است. از آنجائیکه منابع انسانی از عوامل زیربنایی فرآیند توسعه می باشد و هرگونه توفیق در فرایند توسعه پایدار یک سازمان مشروط به توفیق در توسعه منابع انسانی است، از اینرو، اهمیت و ضرورت توجه به نظام های مدیریتی توسعه دهنده منابع انسانی آشکار می شود.

نظام مدیریت مشارکتی، نظام همکاری فکری و عملی کلیه اعضای یک سازمان با سطوح مختلف مدیریتی آن سازمان است. در این نظام، کلیه افراد سازمان، درباره روش های حل مسائل و ارتقاء بهره وری سازمان، فعالانه اندیشه کرده و حاصل آنرا در قالب طرح ها و پیشنهادها به سازمان ارائه می کنند. بدین طریق سازمان از یک نظام هم فکری و هم اندیشی برای رسیدن به اهداف سازمان بهره می جوید. نظام مدیریتی به تعبیری در واقع نوعی نظام مدیریت شورایی با شکل خاص خود است. در این نظام برای افکار و خلاقیت های کلیه اعضای سازمان ارزش شایسته قائل شده و در تصیم گیری از آنها استفاده می شود. وجود و جریان این نظام نتایج و پیامدهای مثبت و مطلوب متعددی در بر دارد که در مجموع نقش مهمی در فرآیند توسعه منابع انسانی ایفاء می کند.

ابعاد نظام مشارکت:

اقدام پژوهی در مورد شواری دانش آموزی و نقش مشارکتی دانش آموزان

اختصاصی از سورنا فایل اقدام پژوهی در مورد شواری دانش آموزی و نقش مشارکتی دانش آموزان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اقدام پژوهی بررسی نقش مشارکتی دانش آموزان در اداره امور مدرسه  از طریق شورای دانش آموزی

اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد.

فرمت فایل: ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 42

فهرست مطالب

چکیده.................................................................................................................. 1

مقدمه ............................................................................................................... ...2

بیوگرافی............................................................................................................... 4

اهداف پژوهش..................................................................................................... 4

متدولوژی تحقیق................................................................................................. 4

روش تجزیه وتحلیل داده ها ................................................................................ 6

بررسی پیشینه....................................................................................................... 8

اهداف شورای دانش آموزان در دوره راهنمایی.................................................. 12

رویکرد مدیریت مبتنی بر مدرسه....................................................................... 14

کارکردهای عمده شورای دانش آموزی دررویکرد مدیریت مبتنی برمدرسه               22

بحث وتفسیرمصاحبه های اعضای منتخب شورای دانش آموزی و مدیران مدارس      23

عوامل خانوادگی تاثیرگذار بر مشارکت دانش آموزان در اداره امور مدرسه                28

پیشنهادها........................................................................................................... 35

منابع................................................................................................................... 36

 چکیده

     یکی از مهمترین اهداف تعلیم وتربیت، اجتماعی ساختن دانش آموزان یعنی آماده کردن آنان برای شرکت فعال وسازنده در زندگی اجتماعی، کسب آگاهی نسبت به حقوق اجتماعی خود وبهره برداری صحیح از آن واحترام به حقوق دیگران وهمکاری با سایر افراد جامعه است، یکی از شیوه های گرایش دانش آموزان به فعالیت ها و تصمیم گیری های اجتماعی، مشارکت آنان در گروه ها وشوراهای متشکل از همسالان در مدارس است.

در این راستا، مقاله ی حاضربا بهره گیری از رویکرد کیفی(مصاحبه)، به بررسی نقش مشارکتی دانش آموزان در اداره امور مدرسه از طریق شورای دانش آموزی باتاکید بر رویکرد مدیریت مبتنی بر مدرسه است.

نمونه ی معرف، مدارس مقطع راهنمایی واقع در شهرستان ………  از جمله مدرسه تحت مدیریتم می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، ابتدا پاسخ های داده شده به هر سوال جداگانه نوشته شدند. سپس، در زمینه های ظاهرشده، هردسته از پاسخ ها شناسایی گشتند و پس از جمع بندی، نتایج نشان داد که اجرای معقول طرح شورای دانش آموزی مدارس مقطع راهنمایی نیازمند توجه به نکاتی است که در نتایج تحقیق عنوان گردیده است.

کلیدواژه ها:

شورای دانش آموزی[1][4]، مشارکت[2][5]، مدیریت مبتنی بر مدرسه[3][6]، مسئولیت پذیری اجتماعی[4][7]

[1][4] - Counsil of students

[2][5] - Participation

6 - School based management approach

[4][7] -

مقاله درباره بهینه سازی مشارکتی

اختصاصی از سورنا فایل مقاله درباره بهینه سازی مشارکتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:8

مشارکت همان پدیده های جاری در طبیعت است.بهینه سازی مشارکتی یک روش بهینه سازی کلی

است که توسط قانون مشارکت برای حمله به مسائل شدید بهینه سازی الهام شده است.بهینه سازی

مشارکتی قابلیت حل کردن مسائل سخت NP بهینه سازی را با عملکردهای واضح وسرعت های

بی سابقه ،دارد.همچنین تشخیص می دهد که آیا راه حلی که می یابد خد مطلوب جهانی دارد یا خیر و

اینکه کدام مسیر برای یافتن حد مطلوب نهایی امیدبخش تر است.با برخی تنظیمات خیلی همگانی ،یک الگوریتم بهینه سازی مشارکتی دارای پایداری منحصر به فرد است و با یک نسبت نمایی بدون توجه به حالات اولیه متفاوت شده و بدون حساسیت به تشویش واخلال می باشد.وبا حداقل ممکن مشاجره نمی نمایدوبه ما یک خروج کامل از روش های کلاسیک عمومی بهینه سازی را ارایه می دهد.بهینه سازی مشارکتی بر پایه یک سیستم مشارکتی از عامل های چندگانه که با هم در مسیرهای مشارکتی برای یک مسئله رشوار بهینه سازی  فعالیت می کنند .ابتدا مسئله را به مسائل کوچکتر با اندازه ها وپیچیدگی های قابل سازمان دهی  تقسیم می کند .بعد از آن ،هر یک مسائل کوچکتر را به یک عامل در سیستم اختصاص می دهد واز عامل ها در سیستم می خواهد تا مسائل کوچکتر را در مسیری مشارکتی حل کنند.مشارکت با ردوبدل کردن راه حل ها توسط عاملین بین همسایه ها  و مصالحه کردن راه حل های خود در حل اختلافات ممکن در راه حل ها به جای حل مسائل کوچکتر به طور مستقل آغاز میشود.وقتی همه اختلافات حل شدند ،سیستم یک راه حل توافقی

به عنوان راه حلی برای مسئله اصلی پیدا می کند.برای سطح خاصی از الگوریتم های بهینه سازی مشارکتی

یک راه حل توافقی می بایست بهینه جهانی آن باشد ،توسط تئوری گارانتی می شود.

روش بهینه سازی برخاسته از طبیعت

کار گروهی یک رفتار عادی اجتماعی بین افراد گروهای مشابه در جایی است که اعضای تیم در فعالیت

گروهی قابلیت رسیدن به هدف یا حل مسائل سختی که در ورای قابلیت اعضای تیم است.معمولا ،کار گروهی

از طریق رقابت ومشارکت در بین اعضای تیم به دست می آید.اغلب ،رقابت یا مشارکت به تنهایی می تواند منجر به راه حل های خوب حال برای تیم یا برای تک تک اعضا شود.بدون رقابت ،اعضای تیم ممکن است انگیزه خود را برای یافتن راه حل های خوب از دست دهند.بدون مشارکت ،ممکن است مستقما با هم وارد مشاجره شوند وراه حل های ضعیفی ممکن است هم برای تیم هم برای اعضا به دست آید.از طریق رقابت ومشارکت متعادل شده ،اعضا در یک تیم می توانند بهترین راه حل ها را برای تیم واحتمالا راه حل های خوبی برای خودشان در یک زمان به دست آورند.در دوره های علوم کامپیوتر ،ما می توانیم یک تیم از این

نوع را با عامل های چند گانه به عنوان سیستم مشارکتی مشاهده کنیم.

تحقیق و بررسی در مورد بررسی تاثیر مدیریت مشارکتی

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق و بررسی در مورد بررسی تاثیر مدیریت مشارکتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

مقدمه :

امروزه پاسخ گویی به نیاز های کارکنان مراکز بهداشت و پرستاران از مهمترین چالش های بخش بهداشت و درمان محسوب می شود. به منظور مواجهه با چالشهای یاد شده و ارتقاء بهره وری و اثر بخشی مراز بهداشت به عنوان مهمترین موسسه ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی انجام مطالعاتی در زمینه به کارگیری فنون جدید مدیریتی بیش از پیش احساس می گردد.

دیریت مشارکتی یکی از روشهای کامیاب اداره کردن کار گروهی است که در پنجاه سال گذشته نخست در قلمرو سازمانهای صنعتی و بازرگانی و سپس در دیگر موسسات فرهنگی و اجتماعی به کار گرفته شده است. نظام مشارکت عبارتست از نگرش جامع برای جلب مشارکت فردی و گروهی کارکنان و تقویت روحیه مشارکت در آنها در جهت رفع مشکلات و بهبود مستمر در مورد تمام ابعاد سازمان و محیط و کارکنان در این صورت مدیریت مشارکتی ارتباط دائم متقابل و نزدیک بین مدیریت ارشد و کارکنان است. روش کار: در این مطالعه در بین مدیران از هیچ روش نمونه گیری استفاده نگردیده است و در بین تمامی کارکنان ( 40 نفر) پرسشنامه توزیع گردید و برای انتخاب پرسنل از هر واحد

40 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با حجم مساوی انتخاب گردید که در کل حجم نمونه شامل 210 نفر می باشد.ابزار بررسی، دو نوع پرسشنامه می باشد که هر دو پرسشنامه در برگیرنده اطلاعات دموگرافیک جامعه پژوهش بوده و در مورد دیدگاه مدیران و پرسنل واحد ها نسبت به عوامل تسهیل کننده و محدود کننده در اجرای مدیریت مشارکتی در واحد های دانشگاه می باشد

بیان مسئله

این پژوهش مشخص شد که اغلب کارکنان مرکز بهداشت از بین مردان و زنان کارمند انتخاب می شوند ( 70 درصد)که بیشترین فراوانی سنی در بین کارکنان مربوط به سنسن بین 31 تا 40 با مقدار 57 درصد می56/باشد.بیشترین فراوانی در بین مدیران از نظر تحصیلات مربوط به مقطع کارشناسی ارشد و بالاتر ( 5درصد)و در بین پرسنل مربوط به مقطع کارشناسی با فراوانی 51 درصد است.از 180 پرسشنامه ی تکمیل شده توسط پرسنل بیشترین آگاهی پرسنل در زمینه ی اجرای مدیریت مشارکتی مربوط به آگاهی40بالاترین میزان آگاهی مدیران / پرسنل از نقش و وظایف خود در نظام مشارکت با میانگین امتیاز 83بوده است.از جمله /75 در این زمینه مربوط به اگاهی از مفاهیم و فلسفه ی اهداف نظام مشارکت ( 67عوامل تسهل کننده از دید مدیران می توان به منتفع شدن کارکنان و مدیران از مزایای اجرای نظام مشارکت، آگاهی از مفاهیم و فلسفه اهداف مشارکت و ... نام برد که این عوامل از دید پرسنل شامل تمایل به اجرای نظام مشارکت در واحد خود، وجود اختیارات کافی به مدیر واحد برای اجرای نظام مشارکت و... می باشد.از جمله عوامل محدود کننده از دید پرسنل شامل موانع قانونی و نبود ضوابط انعطاف پذیر در اجرای نظام مشارکت،وجود اختلاف فاحش بین حقوق کارمندان و مدیران و، توزیع نابرابر قدرت و اختیار در سازمان و ... نام برد.همچنین از جوله عوامل محدود کننده از دید پرسنل می توان به استفاده از روشهای نامطلوب و غیر استاندارد در اجرای نظام مشارکتی، منتفع نشدن تمام کارکنانمرکز بهداشت از مزایای اجرای نظام مشارکت در سازمان، نبود روحیه و انگیزش تحول پذیری در سازمان و ... نام برد.

نتیجه: مهمترین عامل تسهیل کننده از دید مدیران منتفع شدن کارکنان و مدیران از مزایای اجرای نظام مشارکت در سازمان و مهمترین عامل تسهیل کننده از دید پرسنل تمایل آنها به اجرای نظام مشارکت در واحد خود می باشد. مهمترین عامل محدود کننده از دید مدیران وجود موانع قانونی و نبود

اهمیت و ضرورت تحقیق

مدیریت مشارکتی مهم‌ترین روش رهبری و مدیریت سازمانی است که می‌تواند موجبات افزایش اثر بخشی سازمانی و تصمیم‌گیری بهینه در سازمان را فراهم نماید.

مدیریت مشارکتی نوعی سبک رهبری است که معتقد است از طریق توانمند سازی کارکنان می‌توان موجبات بهبود عملکرد کاریشان را فراهم نمود. »لازم دیدم که پزوهشی درمورد بررسی میزان مشارکت کارکنان بخش مرکز بهداشت شهرستان ایذه و تامل ایشان با بخش مدیریت انجام بدهم . «

مدیریت مشارکتی همانا تغییر تفکر من به تفکر ما و ترویج تصمیم‌گیری گروهی در سازمان است.

مدیریت مشارکتی بهترین روش عملیاتی نمودن فعالیت‌ها، ارزشیابی عملکرد و نفوذ بر کارکنان به منظور افزایش کارآئی سازمانی است.

مدیریت مشارکتی تعابیر متفاوتی دارد، مهم‌ترین تعریف همانا مدیریت باز و گشوده است مدیریت باز و گشوده یک ضرورت و نگرش پایه و کلیدی مدیریتی در سازمانهای نوین تجاری است، سبک مدیریت باز و گشوده، سبکی است که می‌خواهد از طریق وحدت در چشم‌ اندازها و نگرشهای بلندمدت کارکنان موجبات افزایش اثر بخشی سازمانی را فراهم نماید.

“مدیریت مشارکتی” مدلی از تصمیم‌گیری سازمانی با چهار معرفه و ویژگی اصلی است، این چهار ویژگی عبارتند از:

ایجاد همدلی،

1-همدردی و همسوئی بین مدیریت و کارکنان،

2-مداخله مشترک مدیریت و کارکنان در امور سازمان،

3-شفاف سازی هدف و توسعه فرهنگ تصمیم‌گیری یا مسئولیت‌پذیری مشترک.

در این تعریف همدلی و همسوئی بین مدیریت و کارکنان همان شنیدن صدای کارکنان توسط مدیران است.

بعبارت دیگر مدیران و کارکنان پایشان را در کفش یکدیگر نموده و در خصوص جهان بینی سازمانی به وحدت نظر برسند.

تحقیق در مورد مدیریت مدیریت مدیریت

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق در مورد مدیریت مدیریت مدیریت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

مدیریت مدیریت مدرسه محور یا تصمیم گیری مشارکتی از ویژگی های بارز نظام های آموزشی در دهه اخیر به شمار می رود. این مهم، به ویژه در کشورهای پیشرفته جهان به دگرگونی های مهمی در روش های اداره و راهبری مراکز آموزشی و آموزشگاهی به وجود آورده است. آشنایی با این شیوه ها، رهبران آموزشی و آموزشگاهی را قادر می سازد تا تب رهبری سازمان خود را بسنجند و به عنوان قلب نمای علمی، حرکت خود را از برنامه روزی به برنامه ریزی تغییر داده، هم چنین به رفع ابهامات عملکردی بپردازند؛ در نتیجه اهداف و رسالت های مدارس را محقق سازند. مدرسه محوری به این امر اشاره دارد که در فرآیند تصمیم گیری جامع و فراگیر، همه اعضای گروه به طور برابر شرکت داشته باشند. لازم است اقتدار گروه هایی که در مدرسه تصمیم گیری می کنند، به وسیله سطوح سازمانی و سلسله مراتب آن حمایت شوند و مورد احترام قرار گیرند، لذا مدرسه محوری یا تصمیم گیری مشارکتی در مدرسه، یک بازنگری در مدارس به ویژه مدارس دولتی است که انحصار قدرت تصمیم گیری را از یک ناحیه مرکزی به یک مدرسه، به منظور بهبود عملکرد آن مدرسه به دنبال دارد. سوگیری این فرآیند به سمت افزایش دادن سطح دخالت و درگیری مدرسه در اداره مدیریت خود است. این فرآیند باعث توانمند شدن مدرسه برای ایجاد تصمیم گیری های آموزشی در مورد نیازهای یک مدرسه و کمک به استفاده موثر از منابع محدود مدرسه و تقویت مشارکت محلی در اداره امور مدارس است. به این ترتیب مدرسه محوری به دنبال تمرکز زدایی در نظام آموزشی و انتقال اختیار و قدرت تصمیم گیری به مدرسه، به وجود می آید. فرآیند مدرسه محوری به افرادی که در آن مدرسه کار می کنند، اجازه می دهد تا جنبه های گسترده تری از موضوعات مدرسه ای که در آن کار می کنند را در نظر گرفته از انرژی خود به منظور بهبود و توسعه مدرسه، بیشتر استفاده کنند. به این ترتیب فهم تامل این که چگونه مدرسه محوری می تواند سودمند باشد، نیازمند مشخص کردن شرایط مورد نیاز برای برانگیختن و توانا کردن مدارس به منظور استفاده از قدرت تصمیم گیری خود و همچنین سازگار کردن نوآوری های متناسب و توسعه دهنده عملکرد مدرسه است. مشکلات اجرایی مدیریت مدرسه محور از میان انواع مشکلات اجرایی که ظاهراً موجب تضعیف توان بالقوه مدیریت مبتنی بر مدرسه می شوند، عبارتند از: اجرای ضعیف، مقاومت، فقدان حمایت و محیط کار محدودکننده. ¤اجرای ضعیف: بی گمان، یکی از مشکلات اساسی جنبش مدیریت مبتنی بر مدرسه این است که بسیاری از نوآوری ها به صورت جزیی و ناقص اجرا شده اند. شماری از بازنگری های عمده درباره تصمیم گیری مشارکتی به این نتیجه رسیده اند که تمرکز زدایی آموزشی اغلب جزیی و ناکامل است. تعدادی از محققان به درجات آزادی بسیار محدود و دامنه محدود اقتدار تصمیم گیری مشارکتی اشاره کرده اند و به این واقعیت پی برده اند که مدیریت مبتنی بر مدرسه در عمل، غالباً با تعاریض که حامیان آن ارائه کرده اند، مطابقت نمی کند، لذا ممکن است تصمیم گیری مشارکتی در این موارد موثر نباشد، زیرا هرگز و واقعاً برای تحقق آن تلاش نشده است. یکی از شاخص های اجرای ضعیف این است که اجتماعات پیرامون مدرسه به جای برخورداری از اقتدار ضروری باید بر تقاضاها و چشم پوشی های نواحی آموزشی و خط مشی های اتحادیه های مختلف برای اجرای تغییرات تکیه کنند. ¤ مقاومت: آشکار است که در تعیین و اجرای سیاست تفویض اختیارات، قدرت موضوع مهمی تلقی می شود. این اعتقاد قوی وجود دارد که صاحبان قدرتمند منافع، آماده واژگون کردن خط مشی و برنامه ریزی در همه سطوح هستند، زیرا ممکن است خط مشی ها و برنامه ها، روابط موجود قدرت که در حال حاضر، از منافع گروه های مزبور حمایت می کند را تهدید کند. اگر اختیارات بیشتری به مدارس به منظور طراحی دوره های درسی شان داده شود، لازم است موسساتی که قبلاً این کار را برای مدارس انجام می دادند، حذف شوند. در حاشیه نگه داشتن آنها- تجدیدنظر دررسالت آن ها- نوعی طفره است. اگر رسالت های جدید ناشی از قدرت جدید باشد، به آن ها اجازه می دهد که به شکلی نوین عمل کنند، اما اگر از مراکز پیشین قدرت بخواهیم که قدرت و راه و رسم های متعلق به آن را رها کنند و کار دیگری انجام دهند، بیهوده است، زیرا آنها قدرت را رها نخواهند کرد. ¤ فقدان حمایت: مدیریت محلی فرصتی برای خلاقیت و حل مسایل فراهم می کند، اما مسئولیت ها و فشارهای مرتبط با آن را نیز تحمیل می کند، هر چند اکثر مردم خواهان کنترل بیشتری بر سرنوشت خود هستند، اما ممکن است بهای آن برای بسیاری از آن ها خیلی بالا باشد. تقریبا دلایلی وجود دارد که نشان می دهد هزینه های بالای مدیریت مبتنی بر مدرسه ممکن است حتی اجرای پرشورترین و قوی ترین تلاش های اصلاحی را نیز محدود کند. با وجود این به نظر می رسد با توجه به ممانعت یا حمایت بالفعل از مدیریت مشارکتی چهار موضوع مهمتر از سایر موارد است که عبارتند از: الف) تقاضای مربوط به کار اضافی ب) هزینه های فرصت مشارکت ج) محیط کار محدودکننده و...اقدامات آموزش و پرورش ایران در راستای سیاست مدرسه محوریوزارت آموزش و پرورش ایران برای تحقق این سیاست و همراه با آن برخلاف آن چه منعکس می شود، گام های عملی بزرگی برداشته است که می توان به موارد ذیل اشاره کرد:- توسعه و تقویت شوراهای آموزش و پرورش استان در کلیه استان ها و حدود 400 شهرستان و مناطق کشور.- تقویت اختیارات شوراها با تقویت آئین نامه اجرایی ماده 13 قانون شوراها.- افزایش درآمد شوراها از 1% به 2% و افزایش کالاهای مشمول عوارض از 13 قلم کالا به 170 قلم.- تشکیل کمیته نظارت و کنترل بر صدور بخشنامه که موجب کاهش 57% بخشنامه نسبت به سال های قبل شده و همچنین این وزارت در تفویض اختیار به مدارس نیز اقدامات قابل توجهی انجام داده است که ذیلا به برخی از آنها اشاره می شود:1- اصلاح آئین نامه اجرایی مدارس براساس سیاست مدرسه محوری.2- پیش بینی شورای تصمیم گیری برای مدارس، مرکب از مدیر، معاون، نمایندگان اولیاء، معلمان و دانش آموزان برحسب مورد.3- واگذاری تصمیم گیری در مورد آئین نامه انضباطی.4- تصمیم گیری در مورد پوشش و لباس دانش آموزان.5- تصمیم گیری در مورد تخلفات امتحانات داخلی.6- تصمیم گیری در مورد برگزاری اردوهای درون شهری.7- حذف امتحانات هماهنگ پایه های داخلی و حذف حوزه بندی امتحان نهایی پنجم دبستان.8- راه اندازی شورای دانش آموزی و ایجاد زمینه مشارکت آنان در امور داخلی مدارس.9- گنجاندن دو ساعت دروس اختیاری در مدارس و حذف پیک شادی و واگذاری آن به مدارس.10- حذف قبوض 2020 و حذف سهم مناطق و استان از جذب کمک های مردمی مدارس.11- تصمیم گیری در مورد واریز بیش از 70% سرانه مدارس به مدارس و کاهش سهم اعتبارات متمرکز.موانع و مشکلات مدیریت مدرسه محور در ایران1- بینش تمرکزگرایانه برخی از مدیران و عادت داشتن آنها به دریافت بخشنامه از ادارات آموزش و پرورش برای اخذ هر تصمیمی.2- سیستم تصمیم گیری فعلی در مدارس به نحوی است که هرگونه خلاقیت و نوآوری را در مدارس غیرممکن می سازد، چون نگاه مدیران موجود به ادارات و مناطق دوخته شده است تا چه دستور و بخشنامه ای می رسد.3- ساختار تمرکزگرایانه آموزش و پرورش.4- عدم برابری زمینه ها و امکانات مراکز آموزشی از نظر مکان، نیرو و امکانات و بافت دانش آموزی.5- تفاوت در قدرت اجرایی مدیران مدارس.6- فقدان انگیزه در مدیران و معلمان برای ایجاد پویایی در مدارس.7- فقدان مکانیزم نظارت ارزشیابی صحیح از مدیران برای تشویق مدیران شایسته و رسیدگی به تخلفات مدیران خودسر.8- ضعف روحیه مشارکت پذیری و مشارکت جویی در مردم و عوامل مدرسه.9- غالب مدیران مدارس از نقش رهبری خود در مسایل تعلیم و تربیت غافل هستند و بیشتر به مسائل جزیی و اجرایی می پردازند.10- عدم مسئولیت پذیری مبنی بر این که یافته های پژوهشی درخصوص محدودیت های مدرسه محوری گویای این مطلب است که اغلب پیام های دریافت شده، مخلوط و مرکبی از سیاست های ملی، مرکزی، منطقه ای و محلی است. این مهم منجر به تناقضی می شود که از سطوح متفاوت مدیریت ایجاد می گردد و اهداف مبهم و فاقد مسئولیت پذیری را ایجاد می کند.11- عدم منابع لازم برای تصمیم گیری و تغییرات اساسی باعث می شود شرکت کنندگان در مدیریت مدرسه محوری اغلب برای به چالش طلبیدن هنجارها و نقش های پایدار موجود، مردد باشند، زیرا آن ها از رده های بالا دستور می گیرند و فاقط منابع لازم برای تصمیم گیری و تغییرات اساسی هستند.12- مدیریت مدرسه محور، وقت گیر است، نیاز به مدت زمان طولانی دارد، اغلب گیج کننده است و درنهایت به گونه ای اساسی منجر به حل مسائل نمی شود.13- عدم مسئولیت پذیری مدارس برای اجرای برنامه ها و نیل به هدف ها باعث می شود تصمیمات درخصوص بودجه، کارمندان، برنامه های آموزشی، برنامه های درسی، تکنولوژی و عملکردها از مدیریت مرکزی جداناپذیر باشد. برخی از پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که مسئول نبودن مدارس برای اجرای برنامه ها و رسیدن به هدف ها می تواند از اجرای مدرسه محوری جلوگیری کند.راهکارهای مشکلات اجرائی مدیریت مدرسه محور