ارزیابی قابلیت و تعیین اولویت خوشه های صنعتی در استان گلستان
166 صفحه
چکیده:
یکی از راهکارهای توسعه پایدار ، جهت دهی صنایع کوچک و متوسط به سمت خوشه شدن می باشد. شکل گیری یک خوشه بر اساس اصل کارایی جمعی و مبتنی بر تمرکز جغرافیایی شرکت های هم تخصص و ایجاد مجموعه ای متعامل ، با تهدیدها و فرصت هایی مشترک می باشد . به طور قطع مراد از خوشه شدن صنایع ، صرف در نظر گرفتن منطقه ای مناسب و انتقال شرکت های هم گروه به آنجا نیست بلکه منظور شناسایی صحیح مناطق مستعد برخوردار از حداقل سطح بنگاهها و در نهایت برقراری روابط قوی بین آنها می باشد .
در این پژوهش به ارزیابی قابلیت و اولویت خوشه های صنعتی [1] در استان گلستان پرداخته شده است. رتبه بندی صورت گرفته بر مبنای شاخص ها و قابلیت های بدست آمده با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی و کاربردی می باشد. گرد آوری داده ها با استفاده از نظرسنجی خبرگان و دو پرسشنامه مقایسات زوجی و پرسشنامه میزان اهمیت شاخص برای هر صنعت و استخراج داده ها ازمنابع آماری و گزارش های رسمی سازمان های ذی ربط صورت گرفته است. در این پژوهش ابتدا به مرور ادبیات پرداخته شده و سپس شاخص های تشکیل خوشه صنعتی مورد مطالعه قرار گرفته است. پس از مصاحبه با خبرگان صنایع آرد، لبنی، فرش دستباف، ادوات کشاورزی، پرورش طیور، صنایع دستی برای اولویت بندی انتخاب شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها به منظور اولویت بندی صنایع ذکر شده برای تشکیل خوشه صنعتی از روش ANP که یکی از روش های تصمیم گیری چند معیاره است استفاده شده، و برای وزن دهی شاخص ها در هر صنعت از روش آنتروپی استفاده شده است. برای حل مدل تصمیم گیری چند معیاره از نرم افزار Super Decission استفاده شده است. در نهایت خوشه های صنعتی استان گلستان به ترتیب خوشه فرش دستباف، خوشه لبنی، خوشه طیور، خوشه ادوات کشاورزی ، خوشه آرد و خوشه صنایع دستی رتبه بندی شده است.
کلمات کلیدی: خوشه های صنعتی ، صنایع کوچک و متوسط، تصمیم گیری چند معیاره، روش ANP
[1]Industrial clusters
ارزیابی قابلیت و تعیین اولویت خوشه های صنعتی در استان گلستان
