بدنۀ شیر :
قسمت اصلی شیر می باشد که شامل یک ورودی ، یک خروجی و در صورت کاربرد محلی برای تجهیزات تخلیۀ فشار است.
میلۀ شیر :
قسمتی از شیر است که در هنگام کار به طور مستقیم یا غیر مستقیم جهت باز و بسته نمودن شیر بکار می رود.
نشیمنگاه :
بخش ثابت در بدنۀ شیر، جهت آب بندی و جلوگیری از عبور جریان گاز است.
ساقۀ شیر :
اتصال ورودی جهت بستن روی مخزن.
خروجی شیر :
اتصال به کار رفته جهت خروج گاز.
گلوی مخزن :
قسمت رزوه شده بالای مخزن که ساقۀ شیر بر روی آن بسته می شود.
سیفون (لوله معروق) :
لولۀ تعبیه شده در شیر برای خروج مایع بدون واژگون نمودن مخزن است.
مواد آب بندی :
موادی که دو رزوۀ شیر قرار می گیرد تا از نشتی ساقۀ شیر جلوگیری گردد.
رهانۀ فشار :
وسیلۀ طراحی شده در شیر به منظور جلوگیری از افزایش فشار در اثر بالا رفتن حرارت بیش از حد مجاز تعیین شده.
شیر ساقۀ بزرگ :
یک نوع شیر دارای ساقۀ بزرگتر از حد معمولی برای بکارگیری در مخازنی که دارای گلویی با اندازۀ بزرگ هستند.
صفحۀ پاره شونده :
یک وسیلۀ کاهش فشار بصورت صفحه ای که در تماس مستقیم با گاز بوده و بگونه ای طراحی شده که محدودۀ فشار مشخص پاره می شود.
قطعۀ ذوب شونده :
یک نوع وسیلۀ کاهش فشار به صورت یک قطعۀ فلزی با نقطۀ ذوب پایین است که در تماس مستقیم با گاز بوده و در اثر افزایش حرارت ذوب و فشار کاهش می یابد.
نشتی :
جریان ناخواسته ای است از گاز یا مایع به مقدار بیش از .
فشار شروع تخلیه :
فشاری است که در آن نرخ نشتی از وسیلۀ کاهش فشار از تجاوز ننماید.
شیر گاز / مایع :
شیر طراحی شده به منظور تخلیۀ گاز یا مایع بدون معکوس کردن مخزن، این شیر ممکن است دارای دو خروجی جداگانه باشد.
شامل 65 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق درباره شیرآلات
