فساد مالی، اداری به دلایل مختلف یکی از دغدغه های اصلی و نگرانی های مشترک در میان کشورهای مختلف جهان به ویژه در عصر جهانی شدن اقتصاد و انقلاب ارتباطات و فناوری اطلاعات به شمار می رود. شفافیت و حکمرانی شایسته و حاکمیت قانون از مهم ترین موانع پیدایش فساد هستند و آثار فساد چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ سیاسی موجب تضعیف حاکمیت قانون و صدمه دیدن بنیان های اقتصاد سالم و از دست رفتن فرصت ها برای توسعه پایدار می گردد. از این رو سازمان های بین المللی از سازمان های جهانی مانند سازمان ملل متحد، بانک جهانی، صندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی گرفته تا سازمان های منطقه ای به حوِزه شورای اروپا و اتحادیه اروپا، اتحادیه آفریقا، سازمان توسعه و همکاری اقتصادی، همه و همه یکی از عرصه های مهم فعالیت خود را به مبارز با فساد اختصاص داده اند. فعالیت این سازمان ها گاه به تشکیل نهادهای نظارتی خاص مانند گرکو در شورای اروپا انجامیده است. گاه به تدوین اسناد مهم الزام آور و غیرالزام آور در ارتباط با جنبه های مختلف پیشگیری و مبارزه با فساد منتهی شده است. همکاری کشورها در مواردی همچون بازستانی اموال و عواید ناشی از جرم و تقویت ساختارهای حقوقی و فنی، مبارزه با فساد با تصویب کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با جرم سازمان یافته فراملی و کنوانسیون ملل متحد بر ضد فساد و در سایه فعالیت کنفرانس دولت های عضو این کنوانسیون ها رو به توسعه نهاده است با این همه چنان چه در پایان نامه حاضر بررسی خواهد شد تعهدات کشورها برای مبارزه با فساد در همه مناطق مختلف جهان از سازوکارهای مناسب نظارتی برخوردار نیست. این پایان نامه می کوشد به امنیت و ابعاد مختلف نقش سازمان های بین المللی در مبارزه با فساد پرداخته و تصویر جامعی از فعالیت، اهداف و دستاوردهای این سازمان ها در زمینه مذبور به دست دهد.
کلید واژگان: فساد مالی اداری، کنوانسیون ملل متحد بر ضد فساد، شورای اروپا، سازمان تجارت جهانی، سازمان های بین المللی، اسناد بین المللی مبارزه با فساد
سازوکارهای مبارزه با فساد در حقوق بین الملل با تأکید بر نقش سازمان های بین المللی و منطقه ای
