لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:16
بر پایی نمایشگاه
گزارشی از یک نمایشگاه لباس در دبی و چگونگی بر پایی آن:
خبر این است: یک شوی لباس ایرانی به زودی با شرکت مانکن های خارجی ، در دبی برگزار خواهد شد. طراح این لباسها امسال چند شوی لباس ایرانی در اروپا برگزار کرده و در ماه آینده نیز یک شوی لباس در تهران و در حاشیه المپیک بانوان کشورهای اسلامی برپا خواهد کرد. با او در گفتگوئی از مشخصات کارش گفته ایم.
افسانه ریحانه فرد فارغ التحصیل رشته تکنولوژی و طراحی دوخت از دانشگاه سوره است. پوشیدگی، ویژگی لباسهایی است که او به تن مانکن های اروپایی می کند، اما می گوید: به دلیل مذهبی نیست، پوشیدگی رمز و راز خاصی به زن می دهد و او را جذابتر می کند.او را درتهران درحالی یافتیم که تازه موفق شده "مجوزهای لازم" برای برپایی شوی لباسی را که بنا بود دو ماه پیش در دوبی برگزارشود ، برای مهرماه بگیرد.
شوی لباس شما خیلی سروصدای راه انداخته اما از خودش خبری نیست، کی قرار است برگزار کنید؟این مراسم قرار بود بیستم جولای برگزارشود، ما اطلاع رسانی هم کردیم ، پوسترها را هم چاپ کردیم اما متاسفانه باید مجوزهایی می گرفتیم که به موقع به دست مان نرسید و کار عقب افتاد.
از کجا باید برای این کار مجوز می گرفتید؟اجازه بدهید مسکوت بماند، اما به زودی در مهرماه برگزار می شود.
مانکن ها را چگونه انتخاب می کنید؟ ایرانی هستند؟با شرکتهای جهانی که در این زمینه کار می کنند، قرارداد می بندم. آنها مانکن معرفی می کنند و من از بین آنها انتخاب می کنم. در میان مانکن های معرفی شده، چند ایرانی هم بودند، اما این کار به هر حال به من مربوط نیست، آنان با یک کمپانی کار می کنند و من با آن شرکت قرارداد می بندم. کار بسیار هزینه بری است.
در این کار چه کسانی به شما کمک می کنند؟من خودم طراحی و اجرا می کنم. همه کارهای لباس ها را شخصا انجام می دهم. در بهمن ماه گذشته هم از طرف سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی، شوی لباسی در سه شهر، لندن، سارایوو و زاگرب برگزار کردم.
استقبال چطور بود؟خیلی خوب بود. برای همه تماشاچی ها و حتی مانکن ها، ویژگی لباسها جذاب بود. برای همین از من دعوت کردند تا در دوبی هم این مراسم را برگزار کنم.
ویژگی کارهای شما چیست؟من تلاش می کنم تصویری از زن ایرانی امروز ارایه کنم. لباسهای من طوری طراحی می شوند که زن ایران امروز بتواند بپوشد. ویژگی لباسها در وقار وپوشیدگی آنهاست. اصراری هم در استفاده از نمادهای سنتی ندارم،اما گاهی از آنها الهام می گیرم.
آیا این لباسها در داخل ایران هم با استقبال مواجه شده، مثلا تولید کنندگان خواسته اند این طرح ها را به شکل عمومی اجرا کنندمن خودم تولید کننده لباس هستم، ولی این لباسها انحصارا برای این شوها، طراحی ، دوخته وآماده می شوند. ضمن اینکه لباسهایی که تاکنون تهیه شده، هنوز به گونه ای نیست که همه بخواهند بپوشند. ممکن است گروهی خاص بخواهند این ها را بپوشند. اصولا در این کار تا این لحظه، تنها نمایش را مد نظر داشته ام. این لباس ها با هزینه های بالایی تهیه می شوند، ولی اگر به تولید انبوه برسند هزینه دوخت و دوز آنها کمتر می شود و قابلیت استفاده را پیدا می کنند.
چه لباسهایی طراحی می کنید؟من سه دسته لباس طراحی می کنم:دسته اول مانتو، دامن ومانتو شلوار که خانمها به راحتی می توانند در خیابان هم بپوشند. دسته دوم لباسهایی که ویژه مهمانی اما پوشیده هستند و در مهمانی های مشترک هم می شود از آنها استفاده کرد. بخش سوم که تا کنون تنها در شوهای ویژه خانمها به نمایش گذاشته ام لباسهایی هستند که در مهمانی های ویژه زنان قابل استفاده اند. البته من چادرهایی هم طراحی کرده ام که در این شوها نمایش داده شده اند. چادرهای مجلسی، چادرهای عروسی و چادرنمازهایی که بسیار هم مورد استقبال عمومی واقع شد. مانکنهای غربی من که این چادرهای را پوشیدند آنها را خیلی دوست داشتند.
برایشان چادر جذاب بود یا طرح های شما؟آنها چادر را تنها در رنگ سیاه دیده بودند . چادر ها جذابیت بصری داشت، چادری داشتم که ارگانزای صورتی راه راه بود. هر کس که این چادر را دید، برایش جالب بود.
خود شما از چادر استفاده می کنید؟نه من چادر سر نمی کنم. حجابم، در حد همان حجاب رایج در ایران است
نظر شما درباره طرح ساماندهی مد و لباس که در مجلس مطرح شده، چیست؟
اصولا پیشنهاد خوبی است. مادرکشورمان از لباسی که هویت ملی ما را نشان دهد استفاده نمی کنیم. یا بهتر بگویم در شهرها استفاده نمی شود. درحالی که در اغلب کشورهایی که از نظر تاریخی قدمتی مشابه ما دارند،مردم از لباس های ملی خود استفاده می کنند. هند، ژاپن و بسیاری کشورهای دیگر این را دارند، اما ما نداریم. اما باید لباسی طراحی شود که مردم بتوانند استفاده کنند. لباس لزوما نباید متحد الشکل باشد. باید تنوع داشته باشد. یک طراح با ذوق لباس قشقایی می تواند بیست مدل لباس مختلف طراحی کند. به نظرمن معنی لباس ملی این نیست که یک دست لباس را تن همه کنیم.
آیا در نمایشگاه های که در خارج برگزار کردید،تولید کنندگان خارجی هم از طرح های شما استقبال کردند، پیشنهادی برای همکاری داشتید؟در نمایشگاه زاگرب که من شوی زنده لباس داشتم، از همه کشورها حاضر بودند. خیلی ها به من می گفتند، لباسهای من متفاوت بوده.می گفتند لباسهای دیگران را می شود در جاهای دیگر دید اما لباسهای شما منحصربه فرد است. بخصوص لباسهایی که همراه روسری بود خیلی مورد توجه واقع شد. کمپانی ها هم ابراز علاقه کردند. یک تولید کننده لباس در کرواسی می خواست همه لباسهای مرا یک جا بخرد. همان صد دستی که برای نمایشگاه ها دوخته شده بود. من گفتم اینها را مانکن ها سه بار در سه کشور پوشیده اند، اما نمایندهآن کمپانی گفت برای ما مهم نیست، ما فقط طراحی لباسها را می خواهیم. البته به توافق هم نرسیدیم.
آیا پوشیدگی که در لباسهای شماست، اجباری و تحمیلی است یا این ویژگی کار شماست؟
من خودم هم خیلی به این نکته فکر کردم. من الان لباسهایی طراحی می کنم که فقط منحصر به میهمانی های خانم هاست و لزومی هم ندارد که پوشیده باشد، یعنی آنها را در شوها نمایش نمی دهم. اما شخصا لباسهای پوشیده را دوست دارم. به نظرم پوشیدگی، وقار و زیبایی خاصی به زن می دهد. این لزوما دلیل مذهبی ندارد.
مقاله گزارشی از یک نمایشگاه لباس در دبی و چگونگی بر پایی آن
